ارزیابی فنی، اقتصادی و بهداشتی کاربرد آب شیرین کن های خانگی(سیستم اسمز معکوس) در منازل شهر قم

اسمز معکوس یکی از تکنیک های مؤثر در حذف مواد آلی و معدنی از آب چاهها و نیز آبهای سطحی است که تحت تصفیه متداول مانند انعقاد، ته نشینی و فیلتراسیون قرار گرفته اند. اگرچه این سیستم تصفیه تا اندازه ای خصوصیات کیفی آب آشامیدنی را تأمین می کند، اما از نظر مدیریت شهری، انتخاب سیستم تصفیه خانگی اسمز معکوس به صورت گسترده توسط بعضی از شهروندان برای تأمین نیاز آب آشامیدنی خود بدون در نظر گرفتن پیامدهای  اقتصادی و بهداشتی می تواند هزینه هایی را در بر داشته باشد. در این مطالعه که در سال 1388صورت گرفت، با استفاده از روشهای آماری (نمونه گیری خوشه ای)، به جمع آوری اطلاعاتی در خصوص تعداد خانوارهای استفاده کننده از این دستگاهها و روش دفع پساب تولیدی مبادرت گردید. نتایج مطالعه نشان داد که در فشار کاری kg/cm210- 6 و میزان بازیافت بهینه 30 درصد و جریان عبوری یک لیتر در دقیقه و دمای 4 تا 38 درجه سلسیوس، سالانه برای تصفیه و تولید 157680 مترمکعب آب آشامیدنی مورد نیاز 36000 خانوار، میزان kwh14191200 انرژی برق مصرف شده و 367920 مترمکعب پساب ایجاد می گردد که بدون هیچگونه مدیریتی به هدر می رود. همچنین 198000 فیلتر تعویض شده به محیط دفع می شود. لازم به ذکر است که کمبود فلوئور و سختی پایین آب تصفیه شده این گونه سیستم ها، از نظر بهداشتی حائز اهمیت است. افزایش تعداد ایستگاههای توزیع آب شیرین (آبسار) در کوتاه مدت و همچنین تسریع در تکمیل پروژه انتقال آب سرشاخه های رودخانه دز به شهر قم در درازمدت، می تواند در کاهش هزینه ها مؤثر باشد.